برای قابلیت رویت اجسام با توجه به نور چهار اصل زیر باید برقرار باشد که در ادامه به توضیح هر کدام می پردازیم:
تأمین روشنایی مورد نیاز
حداقل مقدار روشنایی که جهت رؤیت اشیاء لازم است. برای مثال: اشیائی که بدون کوچکترین سعی و کوششی، حتی با جزئیات در روز قابل تشخیص هستند در هوای تاریک و روشن (گرگ و میش) به وضوح قابل دیدن نیستند و در تاریکی اصلاً قابل دیدن نیستند.
شکل 1- تأمین روشنایی مورد نیاز
وجود کنتراست کافی
برای قابلیت رویت اجسام با توجه به نور(تشخیص یک شیء) باید درخشندگی شیء و محیط پیرامون آن متفاوت باشد. این تفاوت معمولاً ناشی از کنتراست رنگ و کنتراست درخشندگی به طور هم‌زمان است. شکل 2 این نکته را به وضوح نمایان می‌کند.
شکل 2- وجود کنتراست کافی
داشتن اندازه مناسب
اندازه اشیاء باید به گونه‌ای باشد که بتوان آنها را به وضوح دید. در مقوله رویت اجسام با توجه به نور هرچه شیء بزرگتر باشد، دیدن آن آسان‌تر است. شکل 3 این نکته را نشان می‌دهد.
شکل 3- اندازه مناسب
داشتن زمان کافی برای دیدن
عمل تشخیص نیاز به زمان کافی دارد. به عنوان مثال: جزئیات یک چرخ در حال حرکت با سرعت آرام قابل مشاهده است ولی چنانچه این چرخ با سرعت زیاد حرکت کند، جزئیات آن قابل تشخیص نمی‌باشد. شکل 4 حرکت آرام و سریع چرخ را نشان می‌دهد.
شکل 4- داشتن زمان کافی برای دیدن