روشنایی

نور اصلی در عکاسی

زمان مطالعه: 12 دقیقه

نور یکی از 6 مورد ضروری برای عکاسی است و درک نور و توجه به آن‌ یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای بهبود عکاسی است. جورج ایستمن، بنیان‌گذار کداک می‌گوید: «نور عکاسی را می‌سازد. نور را در آغوش بگیرید، آن را تحسین کنید، بالاتر از همه، نور را بشناسید. اگر تمام ارزش آن را بدانید، کلید عکاسی را خواهید دانست.»

یکی از مهم‌ترین عناصر خلاقیت در عکاسی، نور است. نور چیزی است که به ما امکان می‌دهد اطلاعات و مهم‌تر از آن احساسات را در یک تصویر به بیننده منتقل کنیم. هنگامی که نور را درک کردید، دانش ایجاد طیف گسترده‌ای از تصاویر خلاقانه را خواهید داشت. نور یک نیاز در عکاسی است که بدون آن، عکسی نخواهید داشت. هنگام عکاسی در استودیو، راه‌های مختلفی برای نورپردازی یک سوژه وجود دارد و وقتی شروع به کار با الگوهای نورپردازی و تنظیمات نور می‌کنید، متوجه خواهید شد که از نورها استفاده‌های مختلفی در استودیو می‌شود. ما در این مقاله از مجله بروکس با برشمردن انواع نور، به مهم‌ترین و اصلی‌ترین نور یعنی نور اصلی در عکاسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

انواع نور در عکاسی

انواع نور در عکاسی

نورها در عکاسی برحسب کارکرد و محل قرارگیری 8 نوع است که این 8 نوع نور در ذیل می‌آیند:

  • نور اصلی یا کلیدی (KEY LIGHT MAIN LIGHT OR)
  • نور محیطی (AMBIENT LIGHT)
  • نور ثانویه یا پرکننده (FILL LIGHT)
  • نور رینگ (RIM LIGHT)
  • نور مو (HAIR LIGHT)
  • نور جانبی (SIDE LIGHT)
  • نور پس‌زمینه (BACKGROUND LIGHT)
  • نور کف (FLOOR LIGHT)

ما در ادامه این مقاله به نور اصلی یا نور کلیدی خواهیم پرداخت.

نور اصلی در عکاسی چیست؟

نور اصلی را اگر بخواهیم به‌عنوان یک منبع اصلی نور در یک مجموعه توصیف کنیم، می‌گوییم نور کلیدی مجموعه است. همچنین باید نوری با بالاترین شدت در بین تمام نورهای مورداستفاده باشد. نور اصلی شما همان چیزی است که سوژه شما را در تصویر شکل می‌دهد و بدون توجه به موقعیتی که سوژه شما در آن قرار گرفته است، باید روی صورت سوژه شما بیفتد. بسته به نتیجه مطلوبی که به دنبال دستیابی به آن هستید، می‌توان آن را در کنار، در زاویه بالا یا پایین و یا مستقیم روی سوژه قرار داد.

برای آگاهی از اهمیت نور، مقاله تاثیر نور در عکاسی را مطالعه کنید. نور اصلی مهم‌ترین نور در طیف نورهایی است که در یک صحنه استفاده می‌شود. این نور به‌عنوان روشنایی اصلی استفاده می‌شود. به‌این‌ترتیب، می‌توان از آن به دو روش مؤثر استفاده کرد.

اولاً، این نور می‌تواند نور کلی و اصلی صحنه را فراهم کند. به‌این‌ترتیب به‌طور مؤثر موقعیت طبیعی را تقلید می‌کند. نور طبیعی به‌طورکلی دارای خواص و جهت‌گیری قوی است. نور خورشید در واقع یک منبع تک‌نقطه‌ای است، بنابراین، می‌توان از یک نور اصلی برای کمک به روشن شدن طبیعی صحنه استفاده کرد. نور ثانویه در این شرایط مهم است. آنها به ایجاد نور پرکننده برای بلندکردن سایه‌های تیره ایجادشده توسط یک منبع نور اصلی قدرتمند کمک می‌کنند.

دومین کاربرد مهم نور اصلی، برجسته‌کردن سوژه اصلی است. برجسته‌کردن سوژه، آن را از صحنه اطراف جدا می‌کند. سایه‌های ایجاد شده توسط نور اصلی به ارائه یک جنبه سه‌بعدی به صحنه کمک می‌کند. سایه‌های ظریف‌تری که ایجاد می‌کند، بافت‌هایی را در صحنه شکل می‌دهد. مجدداً می‌توان از نورهای پرکننده برای نرم کردن سایه‌های قوی ایجاد شده توسط یک نور اصلی در صورت لزوم استفاده کرد.

موقعیت‌یابی نور اصلی

موقعیت‌یابی نور اصلی

شما می‌خواهید که نور اصلی شما نزدیک به سوژه باشد، اما به‌اندازه کافی از کادر تصویر شما دور باشد. یک نقطه شروع خوب معمولاً در سمت راست دوربین در زاویه ۴۵ درجه است، اما در حقیقت بستگی به نتیجه‌ای دارد که می‌خواهید به آن برسید. فقط به یاد داشته باشید، نور اصلی باید صورت سوژه شما را روشن کند، بنابراین ممکن است بسته به ژست دلخواه، در طول عکس‌برداری نیاز به تغییر موقعیت داشته باشد.

برای تعیین فاصله نور اصلی، با نور در حدود ۱۲۲ سانتی‌تر از سوژه و حدود ۶۱ سانتی‌متر بالاتر از سطح چشم سوژه شروع کنید. زاویه نور باید حدود ۴۵ درجه نسبت به محور لنز باشد. برجسته‌شدن پیشانی را مشاهده کنید و نور را به سوژه نزدیک‌تر کنید. همان‌طور که نور به پیشانی نزدیک‌تر می‌شود، های‌لایت‌ها در یک منطقه بزرگ و صاف پخش می‌شوند و شروع به محو شدن می‌کنند.

اکنون، شروع به دورکردن نور اصلی از سوژه کنید. همان‌طور که به‌آرامی آن را به عقب می‌برید، نقطه‌ای را خواهید دید که برجستگی پیشانی نسبتاً کوچک و روشن می‌شود. هنگامی که نور از این نقطه به عقب برگردانده می‌شود، برجسته‌شده و پخش و ناپدید می‌شود. بین نقطه‌ای که برجسته‌ترین و روشن‌ترین نقطه است و جایی که شروع به ناپدیدشدن می‌کند، محدوده‌ای قرار دارد که برجسته‌سازی هنوز دارای ویژگی است. این نقطه جایی است که شما بیشترین تأثیر را خواهید داشت. هنگامی که فاصله‌ای را پیدا کردید که نور اصلی جلوه موردنظر شما را می‌دهد، فاصله باید بدون توجه به جهتی که نور را به حرکت درآوردید، ثابت بماند. این فاصله نور اصلی باید همیشه به‌عنوان نقطه شروع نورپردازی پرتره در نظر گرفته شود.

برای شناخت بیشتر با نورپردازی در عکاسی، مقاله روش‌های نورپردازی عکاسی پرتره را بخوانید.

ارتفاع نور اصلی در عکاسی چگونه است؟

برای تعیین ارتفاع صحیح نور اصلی، نور را مستقیماً در مقابل سوژه حرکت دهید و درعین‌حال فاصله تعیین شده برای برجسته‌سازی پیشانی را حفظ کنید. نور را بالا یا پایین بیاورید تا سایه‌ای که روی بینی ایجاد می‌شود به‌اندازه‌ای بلند شود که بالاترین قسمت لب بالایی را لمس کند. این همان ارتفاعی است که نور اصلی معمولاً باید داشته باشد بدون توجه به موقعیتی که آن را در قوس اطراف سوژه قرار می‌دهید.

هنگامی که سوژه شما کلاه یا آفتاب‌گیر به سر دارد، سایه آفتاب‌گیر باید به طور طبیعی روی صورت بیفتد. بسیاری از عکاسان فکر می‌کنند که سایه‌ای که از کلاه انداخته می‌شود نباید روی چشم‌ها سایه بزند. آفتاب‌گیر باید روی چشم‌ها سایه بزند، اما در پرتره، این سایه نباید آن‌قدر تیره باشد که جزئیات از بین برود و چشم‌ها به‌سختی دیده شوند. برای جلوگیری از تاریک شدن بیش از حد این سایه، نور اصلی را تا ارتفاع دلخواه بالا ببرید و به‌جای اینکه آن را با زاویه به سمت پایین نشانه بگیرید، مستقیم آن را نشانه بگیرید. به‌این‌ترتیب نور به زیر آفتاب‌گیر می‌افتد و از تاریک شدن بیش از حد سایه جلوگیری می‌کند.

جهت نور اصلی عکاسی

جهت نور اصلی عکاسی

زمانی که فاصله نور اصلی و ارتفاعش را برای یک سوژه مشخص، تعیین کردید، باید یک ایده نسبتاً منصفانه از جهتی که می‌خواهید نور اصلی از آن نشأت بگیرد، داشته باشید. برای تعیین جهتی که این نور باید از آن ساطع شود، نور اصلی را به‌صورت آنارک (anarc)، به سمت راست یا چپ، در اطراف سوژه حرکت دهید. به یاد داشته باشید، هنگام حرکت نور اصلی، فاصله و ارتفاع تعیین شده آن باید حفظ شود.

سایه ایجادشده توسط بینی سوژه اصلی، جهت نور اصلی شما است. نور باید در اطراف حرکت کند تا زمانی که سایه ‌ایجاد شده توسط بینی با سایه گونه ادغام شود و یک برجسته مثلثی کوچک بر روی گونه باقی بگذارد. وقتی این کار انجام شد، چراغ اصلی در موقعیت خود قرار می‌گیرد. به یاد داشته باشید، نور اصلی باید همیشه نور غالب، جهت‌دار و الگوی سایه را تشکیل دهد.

چه زمانی یک نور دیگر نور اصلی نیست؟

در ساده‌ترین راه‌اندازی نور مصنوعی در طراحی، نور از یک منبع نور می‌آید. برای عکاسان مبتدی این شاید ساده‌ترین روش نورپردازی در عکاسی باشد. عکاسان در سرتاسر جهان می‌دانند که این قالب اغلب مؤثرترین قالب است.

یک نور و منبع منفرد، معمولاً به‌عنوان نور اصلی شناخته نمی‌شود. این تنها زمانی یک نور اصلی است که بیش از یک نور وجود داشته باشد. بااین‌حال، ناامید نباشید، نور ثانویه را می‌توان با یک منبع معرفی کرد. برای انجام این کار، از بازتابنده‌ها استفاده کنید تا نور سطح پایین را از زاویه‌ای متفاوت به صحنه برگردانید.

فوکوس نور اصلی

اگر نور کلید روی سوژه اصلی نباشد، بلکه روی پس‌زمینه باشد، معمولاً سوژه بسیار تاریک‌تر خواهد بود. این تضاد گسترده یک سایه و شبح ایجاد می‌کند. بنابراین، جایی که قوی‌ترین نور در مرکز قرار دارد، استفاده مؤثر از منبع اصلی نور برای شما مهم است. برای به‌دست‌آوردن بهترین تنظیمات، باید در نظر بگیرید که چگونه نور به‌عنوان اولین جزء در نورپردازی یک صحنه به بهترین شکل متمرکز می‌شود.

نکته بعدی این است که صحنه را آزمایش کنید و به نحوه ایجاد کنتراست‌ها نگاه کنید. به دنبال سایه‌های تیره عمیقی باشید که توسط نور اصلی ایجاد می‌شود و سپس نورهای ثانویه را یکی‌یکی روشن کنید تا به سطوح روشنایی کلی که می‌خواهید برسید. اگر نور اصلی عمدتاً برای پس‌زمینه یا صحنه وسیع‌تر کار می‌کند، ممکن است لازم باشد نور ثانویه را روی سوژه درنظر بگیرید.

استفاده کلی از نور اصلی

استفاده کلی از نور اصلی

تنظیم نور اصلی اغلب ساده‌ترین راه برای کنترل نور است، زیرا ایجاد تعادل نور آسان‌تر با آن است. نور متعادل اجازه می‌دهد تا صحنه بیشتر شبیه نور طبیعی باشد و بنابراین کمتر مصنوعی به نظر می‌رسد. بنابراین، برای ایجاد یک صحنه چندنوری، ابتدا نور اصلی را در نظر بگیرید. سپس، هنگامی که می‌توانید ببینید که به‌طورکلی چقدر روی صحنه تأثیر می‌گذارد، چراغ‌ها یا بازتابنده‌های اضافی را برای متعادل کردن نور اولیه خود معرفی کنید. همچنین نور محیطی موجود را برای تکمیل سایر نورهایی که استفاده می‌کنید، در نظر بگیرید.

کلام آخر

در این مقاله از مجله بروکس به معرفی نور اصلی در عکاسی پرداختیم. همچنین کاربردهای نور اصلی، موقعیت‌یابی و تعیین ارتفاع و جهت نور اصلی را به شما آموزش دادیم.

در ادامه گفتیم برای تعیین ارتفاع صحیح نور اصلی، نور را مستقیماً در مقابل سوژه حرکت دهید و درعین‌حال فاصله تعیین شده برای برجسته‌سازی پیشانی را حفظ کنید. همچنین برای تعیین جهتی که نور اصلی باید از آن ساطع شود، نور اصلی را به‌صورت آنرک (anarc)، به سمت راست یا چپ، در اطراف سوژه حرکت دهید.

سؤالات متداول:

نور اصلی چیست؟

نوری است که با بالاترین شدت در بین تمام نورهای مورداستفاده باشد. نور اصلی همان چیزی است که سوژه را در تصویر شکل می‌دهد و بدون توجه به موقعیتی که سوژه در آن قرار گرفته است، باید روی صورت سوژه بیفتد.

زاویه درست قرارگرفتن نور اصلی در چه زاویه‌ای است؟

در سمت راست دوربین در زاویه ۴۵ درجه است.

در صورت داشتن کلاه یا آفتاب‌گیر، سایه آن باید به چه شکل باشد؟

هنگامی که سوژه شما کلاه یا آفتاب‌گیر به سر دارد، سایه آفتاب‌گیر باید به طور طبیعی روی صورت بیفتد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *